The Lodge


The Lodge is een nieuwe thriller geregisseerd en deels geschreven door Severin Fiala en Veronica Franz, die samen ook de film Goodnight Mommy hebben geregisseerd.

In de film zijn broer Aidan (Jaeden Martell) en zijn zusje Mia (Lia McHugh) wat getraumatiseerd na hun moeder zelfmoord heeft gepleegd. Hun vader Richard (Richard Armitage) was namelijk al aan een nieuwe relatie begonnen met de jongere Grace (Riley Keough). Dit deed hij voor hij officieel gescheiden was en zo liet hij zijn oude gezin links liggen.
DE kinderen samen met hun stiefmoeder.
Enkele maanden na de dood van hun moeder besluit Richard met zijn kinderen en nieuwe vriendin samen naar een afgelegen chalet te gaan om hier gezamenlijk kerst te vieren. Richard hoopt dat zijn kinderen zijn nieuwe vriendin zo kunnen leren kennen en accepteer in hun leven. Wat Richard echter niet weet is dat zijn kinderen al online onderzoek gedaan hebben en weten dat Grace vroeger lid was van een aparte sekte. Wanneer Richard plotseling de drie alleen moet achter laten in de chalet, omdat hij moet werken, ontstaat er al snel een ongemakkelijke sfeer tussen de drie. De drie worden vervolgens ook nog ingesneeuwd in de chalet en komen zonder stroom en communicatie middelen te zitten. De drie getraumatiseerde personages worden zo geforceerd om met elkaar samen te werken om hun situatie te overleven, maar of ze elkaar kunnen vertrouwen blijft de vraag.

Met deze film probeert het regie duo in te spelen op het horror aspect van isolatie en hoe dit mensen samen of uit elkaar kan drijven. Naast deze situaties kan het mensen ook gek maken. Deze
elementen komen ook voor in de klassieke horrorfilm the Shining, waar als je deze twee films naast elkaar legt een mindere kopie van lijkt te zijn. De personages in deze film maken aparte keuzes om elkaar alleen maar in het nauw te drijven, waardoor de films uiteindelijk ook alleen maar lastiger te volgen blijft. Naast the Shining kopieert de film ook elementen uit andere horror films zoals: Hereditary, the Others en the Strangers, waardoor het niet echt meer overkomt als een eigen originele film. Als kijker blijf je zo zitten met een onduidelijk langdradige film. Als filmliefhebber moet je ook meer denken aan de films die deze film kopieert en krijg je meer de behoefte om thuis een van deze films weer eens terug te kijken om zo je tijd aan een beter en vermakelijkere film te besteden.
De castleden van de film hebben in hun carrières ook wel in betere films gespeeld waar ze allen beter acteerwerk leverde.

Ik geef deze film als cijfer een:

Reacties